Vrijdag 27 november: Rechtbank in Almere

We zijn weer een stap dichterbij een eigen Almeerse rechtbank. Vorige week heeft het kabinet ingestemd met het voorstel van minister Hirsch Ballin van Justitie om onder andere Almere aan te merken als een vestigingsplaats voor een rechtbank. Het kabinet vindt dat een rechtbank daar hoort te zijn waar het werk is; ‘rechtspraak waar het werk is’. En Almere is met ruim 187.000 inwoners natuurlijk een stuk groter dan Lelystad met bijna 74.000 inwoners. Nu behandelt de rechtbank in Lelystad alle Almeerse zaken. Omdat Almere zo groot is, zijn veel zaken die de rechtbank in Lelystad behandeld, Almeerse zaken. Ik ben erg tevreden met het kabinetsbesluit, want het is van groot maatschappelijk belang dat in Almere rechtgesproken wordt. Een stad van onze omvang hoort gewoon een eigen rechtbank te hebben. Helaas moet u nog wel even geduld hebben. De vestiging van de Almeerse rechtbank moet nog worden vastgelegd in een wet. De Tweede en Eerste Kamer bespreken dit wetsvoorstel in 2010. Maar binnenkort beginnen we alvast met het uitwerken van de plannen met het ministerie van Justitie. Het is al bekend dat er gewerkt gaat worden met een groeimodel. We beginnen klein en bouwen de rechtbank verder uit tot een locatie waar de rechters ook kantoor houden. Daarbij heeft de vestiging van een rechtbank in Almere ook nog een positief effect op de plaatselijke werkgelegenheid. Want waarschijnlijk komen er in de loop van de tijd meer bedrijven die zich bezighouden met recht, zoals de advocatuur en gerechtsdeurwaarders, naar Almere.

IJsprong

De Schaalsprong Almere heeft ons lang bezig gehouden. En eigenlijk verbaas ik me er zelf over dat wij dat vreselijke woord nog steeds gebruiken. IJsprong, zoals een van mijn raadsleden afgelopen week zei, is wellicht een beter woord. Want, waar hebben we het nu eigenlijk over? We zeggen dat de groei van Almere met 60.000 woningen alleen kan als er een IJmeerverbinding komt. Komt die er niet, dan zal de stad nog steeds groeien maar met minder dan dat aantal, omdat je dan de zuid westkant van de stad niet echt stedelijk kunt bebouwen en ook buitendijks geen huizen en bedrijven kunt plaatsen.

Ik zou dat een gemiste kans vinden, omdat daar heel bijzondere en ook juist groene stedelijke milieus gerealiseerd kunnen worden die een grote bijdrage aan de metropoolregio kunnen leveren. Ik ben er overigens ook heel verbaasd over dat de kosten van de IJmeerlijn niet meer de kosten zijn van de verbinding over het IJmeer maar een totale lijn van Schiphol naar Almere Centrum, waarvan dan de totale kosten in een maatschappelijke kosten baten analyse alleen maar staan tegenover de kosten van de nieuw te bouwen woningen. Dat is raar en deugt mijns inziens niet. Zo'n verbinding komt ten minste ten goede van de hele stad Almere en mag ik zeggen: ook ten gunste van de hele regio.

Overigens moeten we natuurlijk in het IAK (het integraal afspraken kader) ook nog verdere afspraken maken over bijvoorbeeld het gemeentefonds. Tenslotte ben ik buitengewoon blij dat we nu 37 miljoen toegezegd hebben gekregen voor het hoger onderwijs in de stad. Het kan niet zo zijn dat een stad met bijna 200.000 duizend inwoners slechts vier HBO opleidingen kan aanbieden en waardoor studenten die hier opgroeien verplicht om hun heil elders moeten te zoeken. Waarbij we weten dat vaak dan de keuze gemaakt wordt om het maar bij MBO te laten en dat is verspild talent.

 

 

 

Vrijdag 13 november 2009: What's in a name?

Dat was goed nieuws! Vorige week heeft het kabinet een besluit genomen over de Schaalsprong Almere. Nu merk ik, als ik met Almeerders hierover praat, dat niet iedereen meteen begrijpt wat hiermee wordt bedoeld: de Schaalsprong. Heel simpel komt het er op neer dat het kabinet samen met de gemeente en regionale partijen zoals de provincie heeft bekeken hoe Almere verder kan groeien. In Nederland is de ruimte nu eenmaal beperkt, maar er is toch behoefte aan meer woningen. De overheid vindt bouwen in het Groene Hart of Waterland niet zo’n goed idee en daarom is Almere gevraagd om te onderzoeken of wij met 60.000 woningen kunnen groeien. Dat is ongeveer een verdubbeling van Almere, vandaar de naam Schaalsprong. Zelf vind ik ‘de stad afmaken’ een betere term. Want ook zonder de vraag van de overheid zou Almere doorgroeien, de stad is namelijk nog niet af. Zo hebben we sinds enkele jaren pas een volwaardige stadscentrum, het Stadshart. Het woningaanbod is eenzijdig; veel woningen met tuinen, maar weinig hoogbouw en weinig woningen aan het water. Doordat het kabinet nu een besluit heeft genomen over hoe Almere verder groeit krijgen we nu voor de huidige én toekomstige Almeerders eerder een aantal voorzieningen dan als we op eigen kracht verder zouden groeien, zoals een hogeschool. Ook wordt er flink gewerkt aan de bereikbaarheid in de stad zelf en naar Almere toe. De oriëntatie ligt op Amsterdam, dus de woningen in Almere Pampus en op IJland hebben een stedelijk karakter met appartementen. Daarbij investeren we in het groen en in het water. Nu nog even beslissen dat de IJmeerlijn echt doorgaat, zodat voor zowel Amsterdam als Almere er een echte directe verbinding ontstaat. De komende decennia maken we de stad af!

Vrijdag 6 november 2009: Kunst in het stadhuis

Vrijdag 6 november, vandaag dus, open ik in het stadhuis een tentoonstelling van drie kunstenaars: Patrick Mezas, Wibo van Maarle en Ruud van Sprundel. Hun beeldhouwwerken en schilderijen zijn realistisch van aard. Ik vind dat erg mooi. U kunt de tentoonstelling tijdens de openingstijden van het stadhuis gratis bekijken bij de omloop rond de Raadzaal. Als u zich even meldt bij de balie, loopt een medewerker met u mee naar de tentoonstelling.

Dit is slechts een voorbeeld van de vele tentoonstellingen en kunstwerken die in het stadhuis te bewonderen zijn. Soms zijn deze werken van beroepskunstenaars en soms van amateurs. Als u uw rijbewijs komt verlengen of een geboorte komt aangeven en in de gangen van Burgerzaken en de Sociale Dienst loopt, ziet u daar tentoongesteld werk. Momenteel hangt in de B-passage werk van alle leden van de Vrije Kunstgroep Almere, die hiermee haar twintigjarig bestaan viert. In de C-passage hangt een tentoonstelling in het kader van de Week van de chronisch zieken. De expositie heeft als thema Tijd voor leven.

Wij zijn er blij mee dat kunstenaars belangeloos hun werk in het stadhuis laten zien. Op hun beurt zijn de kunstenaars weer blij dat ze in het stadhuis gratis mogen exposeren. Want wanneer je, als kunstenaar, in Nederland ergens exposeert moet je daarvoor meestal veel geld betalen. De gemeente vraagt geen commissie en zo kunnen wij telkens weer andere mooie kunst voor niets laten zien!