vrijdag 28 augustus 2009

Vrijdag 28 augustus: Terug van vakantie

De vakantie is weer voorbij. Heeft u leuke weken gehad?De afgelopen weken heb ik doorgebracht in Suriname. Dit land is zo prachtig groen, de natuur is overweldigend mooi en de mensen ontzettend aardig. Wij hebben samen met vrienden, naast een kort bezoek aan Paramaribo, twaalf dagen gevaren op de Marowijne rivier. Vervolgens zijn we via Albina, Wadaa, Drietabbetje, Tutucampu en Apetina uiteindelijk naar Palumeu gevaren.

De tocht was bijzonder avontuurlijk, zo moesten we bij heftige stroomversnellingen zelf de bagage en de korjaal (soort kano) dragen. We sliepen in hangmatten onder klamboes, soms in een dorp, soms gewoon in de natuur. Baden deden we in de stroomversnellingen, wat een heel bijzondere en geweldige ervaring is. Het zijn eigenlijk een soort natuurlijke jacuzzi's met heerlijk fris en schoon water. We hadden geen elektriciteit, geen mobiele telefoon, en dus ook geen internet, wat eigenlijk wel erg prettig was in de vakantie.

In Apetina ontmoetten we een zeer bevlogen schoolhoofd van een openbare school die nog maar twee jaar bestaat. Voorheen kregen de indianenkinderen helemaal geen les. Nu wel, en er is zelfs een schoolboot die de kindertjes uit het nabijgelegen Tutucampu haalt. Maar de school heeft nog te weinig lesmateriaal. De kinderen leren allemaal Nederlands spreken en schrijven. Ik zou het heel leuk vinden als kinderen van een Almeerse school zouden willen corresponderen met kinderen in Apetina, want misschien krijgen we dan allemaal een tuintje in ons hart, zoals Jan Smit met Damaru zingt!

Kortom, het was een heerlijke vakantie en terzijde heb ik ook nog iets geleerd over de plekken waar zoveel inwoners van onze stad hun roots hebben liggen.

dinsdag 11 augustus 2009

Vakantieverslag

De afgelopen weken heb ik doorgebracht in Suriname en daarna op Curacao. Wij hebben samen met vrienden naast een kort bezoek aan Paramaribo 12 dagen gevaren op de Marowijne rivier. We zijn begonnen in Galibi, waar het wereldwonder van de enorme zeeschildpadden zich afspeelt. Daar zagen we een ca 1,5m grote schildpad in de late avond ca 100 eieren leggen in een snel door haarzelf gegraven nest in het zand en vervolgens op tal van plekken kleine schildpadjes die na 2 maanden uit dat soort eieren kruipen, zich over het strand naar zee begeven.
Vervolgens zijn we via Albina, Wadaa, Drietabbetje, Tutucampu en Apetina uiteindelijke naar Palumeu gevaren. Dat betekende wel dat een keer of vijf de bagage uit de korjaal gepakt moest worden, over stroomversnellingen heen gedragen werd (gewoon door ons zelf) en vervolgens we met ons groepje de korjaal en later de twee korjalen over de stroomversnelling heen sleepten.
We sliepen in hangmatten onder hangmatklamboes in kampjes meestal bij een stroomversnelling. Soms in een dorp, soms gewoon in de natuur. Baden deden we in de stroomversnellingen, wat een heel bijzondere en geweldige ervaring is. Het zijn eigenlijk een soort natuurlijke jacuzzi's en het water is heerlijk fris en schoon. Natuurlijk hadden we geen electriciteit, geen mobiele telefoon, en dus ook geen internet, wat eigenlijk wel erg prettig was in de vakantie.
We hebben wel interessante ontmoetingen gehad. b.v. met een zeer bevlogen hoofd van de school in Apetina. Een openbare school die nog maar 2 jaar bestaat. Voordien kregen de indianenkinderen helemaal geen les. Nu wel en er is zelfs een schoolboot die de kindertjes uit het nabijgelegen Tutucampu haalt en die door de overheid wordt gefinancierd. De school heeft wel veel te weinig materiaal. De kinderen leren allemaal Nederlands spreken en schrijven. Ik zou het heel leuk vinden als we een openbare school in Almere zouden vinden waarvan de kinderen zouden willen corresponderen met kindertjes van de school daar. De school heeft nu alleen nog de eerste vier klassen en hoopt vanaf volgend jaar alle klassen te hebben.
De laatste paar dagen hebben we op Curacao doorgebracht. Dat was wel een cultuurschok. Belanden dan tussen de toeristen in een luxueuze hotelkamer aan het strand met eigenlijk alleen Nederlanders om je heen. Maar om af te kicken was het wel goed. Goed om te zien dat het met Curacao economisch een stuk beter gaat. Steeds meer krotten worden gerenoveerd of vervangen door keurige huizen en huisjes. En ook de mensen zien er steeds beter uit. Er is ook meer werk. Jammer dat b.v. een prachtige plek als Barbara Beach verpest wordt door een in mijn ogen wel heel pompeus groot hotel, maar de andere kant is natuurlijk wel dat dat ook voor de bevolking weer meer werk met zich mee brengt.
Kortom, een heerlijke vakantie en terzijde nog iets geleerd over de plekken waar zoveel inwoners van onze stad hun roots hebben liggen.