vrijdag 27 februari 2009

Vrijdag 27 februari: Nu is het genoeg

Huiselijk geweld komt voor in alle lagen van de samenleving en binnen alle culturen. Slachtoffers van huiselijk geweld zijn in de meeste gevallen vrouwen en kinderen. De meeste slachtoffers schamen zich hiervoor en bagatelliseren het geweld. ‘Hij (meestal de dader) had het al zo druk op het werk en toen begon ik ook nog met zeuren…’

Anders dan het strafrechtelijke proces focust de nieuwe Wet tijdelijk huisverbod zich niet op de dader, maar op het slachtoffer en onderliggende problematiek. Want meestal speelt er heel veel in zo’n gezin. De wet biedt burgemeesters de bevoegdheid om bij een melding van huiselijk geweld de vermoedelijke dader voor minimaal tien dagen de toegang tot de woning te ontzeggen. Door de dader uit huis te plaatsten is de druk even van de ketel.

Doordat de hulverlening direct na de uithuisplaatsing van de dader op gang komt, is er geen tijd voor de slachtoffer/achterblijver om de problemen kleiner te maken dan ze zijn. De achterblijver wordt gedwongen de eigen problemen onder ogen te zien en deze met de hulpverlening op te lossen. In Flevoland wordt de wet op één uniforme wijze uitgevoerd: alle gemeenten hanteren dezelfde uitgangspunten en werkafspraken.

Ik ben blij met deze nieuwe wet. In het verleden heb ik me wezenloos geërgerd aan het feit dat de vrouw, soms met een of meerdere kinderen, een veilig heenkomen moest zoeken. Nu is het de dader die tijdelijk een andere slaapplek moet zoeken! Deze wet straft niet alleen de dader, maar helpt ook de gezinnen; dader èn slachtoffer.

vrijdag 20 februari 2009

Vrijdag 20 februari: Wellevendheid

Mijn vader was molenaar. Hij gebruikte vaak het toepasselijke gezegde: ‘Laat molens waaien, laat wieken loeien, laat ieder zich met zichzelf bemoeien’. Hiermee bedoelde hij dat mensen elkaar een beetje ruimte moeten geven om zichzelf te zijn. Ik neem zijn advies nog iedere dag ter harte.

We moeten elkaar de ruimte geven en dan niet op een onverschillige wijze, maar met een wellevendheid. Het woord is een beetje in onbruik geraakt. Wellevendheid is beleefd, welgemanierd. Door bijvoorbeeld de buschauffeur te begroeten wanneer je de bus instapt, mensen eerst uit de trein of bus laten stappen voordat jezelf instapt.

Meer leven onder het motto: ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.’ Dus behandel mensen zoals jij behandeld wenst te worden. Wellevendheid zie ik ook als smeerolie in de interactie tussen mensen, een sociale vaardigheid die de omgang in de maatschappij vergemakkelijkt. In essentie komt wellevendheid neer op het tonen van respect voor andere mensen, tenslotte: ‘Een vreemde is wellicht een vriend die je nog niet kent.’’Een betere wereld begint bij jezelf’ en ’Wie goed doet, doet ook zichzelf goed; wie wreed is kwelt ook zichzelf.’

Zoals u al heeft gemerkt staat deze column vol met tegeltjeswijsheid. Laten we deze Oudhollandse wijsheden eens ter harte nemen! Want: ‘Een goed woord vindt altijd een goede plaats’ (hetgeen betekent: beleefdheid of vriendelijkheid loont).

woensdag 11 februari 2009

Vrijdag 13 februari: Incident

Voor alles is een woord. De vraag is: hoe gebruiken we dit woord? Wat bedoel je precies met een bepaald woord? De ene persoon geeft er deze betekenis aan en een andere persoon een andere. De connotatie of bijklank van een woord heeft voor iedereen een andere gevoelswaarde. Dat kan veel verwarring geven als deze mensen met elkaar in gesprek gaan. Sommige woorden zijn duidelijk, een boom is een boom. Maar wat verstaat u onder het woord ‘incident’? Volgens het Van Dale woordenboek is een incident een hindernis, storend voorval, stoornis, voorval of onvoorziene gebeurtenis. De politie spreekt over een incident in de betekenis van gebeurtenis.

Als burgemeester ben ik verantwoordelijk voor de veiligheid en handhaving in onze gemeente. Daarnaast ben ik vanaf begin van dit jaar korpsbeheerder van politie Flevoland. Regelmatig zit ik met de politie om tafel om over veiligheid en handhaving te praten. We bespreken dan onder andere de opvallendste incidenten. Uit de reacties op diverse internetfora blijkt dat veel mensen het woord ‘incident’ lezen als ‘incidenteel’. Dat vind ik jammer, net alsof we (politie, gemeente, etc) de overvallen en andere zaken met betrekking tot veiligheid bagatelliseren. Ik verzeker u dat dit niet het geval is. Veiligheid staat hoog op mijn prioriteitenlijstje. Wij zijn druk bezig om met een structurele, integrale aanpak de overvallencriminaliteit terug te dringen. En onze aanpak werpt al zijn vruchten af. Het aantal overvallen daalt en de politie heeft al veel daders opgepakt!

Woorden lijken me in deze discussie verder niet van belang. Het draait tenslotte om de daden!

maandag 9 februari 2009

Overval

Vreselijk moet het zijn als je een overval in je winkel hebt. We hebben er meerdere van gehad de afgelopen maanden en de politie, de winkeliers en de gemeente zetten alles op alles om dit euvel te bestrijden.
Toch was het donderdag weer lelijk raak bij een juwelier in Haven. Een medewerker van de juwelierszaak slaagde er in om drie van de vier in de winkel op te sluiten door het rolluik dicht te draaien. Vreselijk genoeg was er een buiten, die hem in de buik heeft geschoten.
Ik heb groot respect voor deze mijnheer vanwege zijn kordate optreden. Ik denk dat hierdoor verdachten zijn opgepakt die anders mogelijk nog meer uitgehaald zouden hebben en wellicht ook nog meer op hun kerfstok hebben. Tegelijkertijd heeft hij natuurlijk ook een lelijk risico gelopen.
Ik ben vrijdag even bij hem wezen kijken om te laten zien hoe trots we op hem zijn. De minister van Economische Zaken heeft ook al een bloemetje gestuurd.
Blijft natuurlijk de vraag waarom jonge mensen zodanig ontsporen dat ze dit soort vreselijke misdrijven uithalen. In dit geval helemaal, waar naast de drie ruim twintigjarigen een van de verdachten nog maar dertien was. De baard nog niet eens in de keel en dan al op het slechte pad. Je zou willen dat je dit werkelijk tegen kunt houden.

donderdag 5 februari 2009

Vrijdag 6 februari: Gezocht: raadsleden

In 2010 is er weer de gemeenteraadsverkiezing. De inwoners van Almere kiezen dan hun vertegenwoordigers voor de stad. De gemeenteraadsleden controleren het werk van het college van burgemeester en wethouders, want het college fungeert als het dagelijks bestuur van de gemeente. Een interessante klus, want samen (college en raad) bouwen we verder aan Almere. Letterlijk, want elke dag wordt er in de stad gebouwd; van huizen tot scholen, wegen en voorzieningen. Maar ook figuurlijk, want we moeten de stad ook leefbaar houden met een goede sociale omgeving.

Voor de komende verkiezingen zijn er nieuwe raadsleden nodig. Daarom slaan de politieke partijen de handen ineen. Samen met de griffie bereiden ze een grote campagne voor om raadsleden te werven. Met deze campagne willen ze het werk van de raad goed in beeld brengen en mensen aanzetten zich bij een partij te melden. Sommige partijen hebben als regel dat iemand minstens één jaar lid moet zijn om zich kandidaat te stellen. Aangezien de verkiezing in 2010 is, is het belangrijk snel te starten zodat mensen zich nog op tijd kunnen aanmelden bij een partij. Vandaag hebben we daarvoor ‘reclamespotjes’ opgenomen. Deze zijn binnenkort te zien op de website http://www.almere.nl/ en op Omroep Flevoland.

De insteek van de campagne is: De stad is ook van jou! Deze boodschap is straks ook terug te vinden op posters en spandoeken in de stad en worden verschillende voertuigen van de gemeente bestickerd. Ik sluit me graag aan bij deze boodschap en roep alle Almeerders op om eens goed in de spiegel te kijken en na te denken of het raadswerk misschien ook wel iets voor u is!