Eens in de zoveel tijd nodig ik een groep mensen bij mij thuis uit om ‘met de benen op tafel’ te praten over Almere.
Zo heb ik eerder een groep architecten, jonge ict-ers, en mensen uit het bedrijfsleven ontvangen. Gisteravond schoven vertegenwoordigers van de landelijke media aan tafel. Het thema was: ‘Het imago van Almere’. Onder het genot van een heerlijke maaltijd vond het gesprek plaats. Journalisten zijn kritisch en daar gaat het mij ook om. Laat ons maar zien waar onze boodschap niet helder is en waar we dus niet of verkeerd begrepen worden. Is de stad bij hen wel voldoende bekend?
Interessant was ook dat Toine Heijmans van de Volkskrant zelf geschrokken was van de impact van de verkiezing tot lelijkste stad van Nederland. Door de Volkskrant positief opgepakt, omdat het bepaald niet serieus bedoeld was, maar vervolgens door andere media slechts als serieus bericht weergegeven. Erkend werd ook dat Almere kwetsbaarder is dan andere steden door de enorme dynamiek en snelheid van veranderingen. De kritische opmerkingen zetten ons terecht aan het denken en waar het mes liefst aan twee kanten moet snijden, denk ik dat een aantal vertegenwoordigers van de media ook weer een actueel beeld van Almere hebben gekregen.
maandag 31 maart 2008
zaterdag 29 maart 2008
Zaterdag 29 maart 2008: Fitna
Ik was donderdag en vrijdag met het bestuur van de VNG in Brussel. We hebben een brainstormsessie gecombineerd met een kijkje in de keuken van onze belangenbehartiging.
Donderdagavond kwam plotseling het bericht door dat Fitna op het internet stond. In Brussel betekende dat, dat ik mijn blackberry en telefoon bij de hand had en regelmatig op de hoogte werd gesteld over de inhoud en de reacties. Tussendoor was niemand in mijn omgeving met het onderwerp bezig. Dan kom je op vrijdag de grens weer over en direct hoor je op de radio, terwijl iedereen zegt dat het 'niets voorstelt' 'reuze meevalt' enz. enz. niets anders dan gesprekken over deze film. En dat blijft maar doorgaan.
Vrijdagmiddag heb ik een gesprek gevoerd met vertegenwoordigers van islamitische organisaties in onze stad. Conclusie: ze voelen zich niet beledigd of aangesproken door de film. Ze vinden het wel een vreselijke film. Vooral omdat hij niet getuigt van grote kennis van de islam, zoals deze door Nederlandse islamieten beleefd wordt. Algemeen vindt men, los van de film van Wilders, dat te weinig andere Almeerders iets weten over de Islam. Daar moeten ze dus iets aan doen. En als wij daar als gemeente een duwtje aan kunnen geven ben ik daar ook graag toe bereid. En ik weet zeker de overige collegeleden ook. Ik heb nu wel genoeg gehoord, gezien en gelezen over dit onderwerp. Hopelijk staat er morgen weer ander nieuws in de krant.
Donderdagavond kwam plotseling het bericht door dat Fitna op het internet stond. In Brussel betekende dat, dat ik mijn blackberry en telefoon bij de hand had en regelmatig op de hoogte werd gesteld over de inhoud en de reacties. Tussendoor was niemand in mijn omgeving met het onderwerp bezig. Dan kom je op vrijdag de grens weer over en direct hoor je op de radio, terwijl iedereen zegt dat het 'niets voorstelt' 'reuze meevalt' enz. enz. niets anders dan gesprekken over deze film. En dat blijft maar doorgaan.
Vrijdagmiddag heb ik een gesprek gevoerd met vertegenwoordigers van islamitische organisaties in onze stad. Conclusie: ze voelen zich niet beledigd of aangesproken door de film. Ze vinden het wel een vreselijke film. Vooral omdat hij niet getuigt van grote kennis van de islam, zoals deze door Nederlandse islamieten beleefd wordt. Algemeen vindt men, los van de film van Wilders, dat te weinig andere Almeerders iets weten over de Islam. Daar moeten ze dus iets aan doen. En als wij daar als gemeente een duwtje aan kunnen geven ben ik daar ook graag toe bereid. En ik weet zeker de overige collegeleden ook. Ik heb nu wel genoeg gehoord, gezien en gelezen over dit onderwerp. Hopelijk staat er morgen weer ander nieuws in de krant.
vrijdag 28 maart 2008
Vrijdag 28 maart 2008: Nieuwe bestemming
Het voormalig asielzoekerscentrum heeft vanaf afgelopen woensdag een nieuwe functie en een nieuwe naam: Biathlon Woonpark.
Dit park biedt mensen nu een tijdelijk thuis. Een korte voorgeschiedenis: in 2005 kreeg ik een telefoontje van mevrouw Albayrak-Temur (algemeen directeur van het COA). Ze vertelde mij dat het asielzoekerscentrum uit Almere weg zou gaan. Misschien was het een idee om dit waardevolle stukje vastgoed te behouden voor de Almeerse woningmarkt? Samen met COA en Almeerse woningcorporaties is dit opgepakt.
Eind 2005 gaf de Almeerse gemeenteraad haar goedkeuring aan het plan van aanpak voor het Biathlon Woonpark. In dit plan van aanpak werd voorgesteld om het voormalige asielzoekerscentrum te “verbouwen” tot het Biathlon Woonpark. Een plek om tijdelijk te kunnen wonen, werken en leren voor verschillende doelgroepen. Het Biathlon Woonpark levert met het tijdelijke gebruik een bijdrage aan het oplossen van het te kort aan starterswoningen in Almere. Ook het tekort aan huisvesting voor maatschappelijke opvang met de bijbehorende begeleiding wordt in dit woonpark voor een deel opgelost.
Dit park biedt mensen nu een tijdelijk thuis. Een korte voorgeschiedenis: in 2005 kreeg ik een telefoontje van mevrouw Albayrak-Temur (algemeen directeur van het COA). Ze vertelde mij dat het asielzoekerscentrum uit Almere weg zou gaan. Misschien was het een idee om dit waardevolle stukje vastgoed te behouden voor de Almeerse woningmarkt? Samen met COA en Almeerse woningcorporaties is dit opgepakt.
Eind 2005 gaf de Almeerse gemeenteraad haar goedkeuring aan het plan van aanpak voor het Biathlon Woonpark. In dit plan van aanpak werd voorgesteld om het voormalige asielzoekerscentrum te “verbouwen” tot het Biathlon Woonpark. Een plek om tijdelijk te kunnen wonen, werken en leren voor verschillende doelgroepen. Het Biathlon Woonpark levert met het tijdelijke gebruik een bijdrage aan het oplossen van het te kort aan starterswoningen in Almere. Ook het tekort aan huisvesting voor maatschappelijke opvang met de bijbehorende begeleiding wordt in dit woonpark voor een deel opgelost.
dinsdag 25 maart 2008
Dinsdag 25 maart 2008: Op bezoek
Vanmiddag, tussen de bedrijven door, ben ik op bezoek geweest bij de familie Van Beest in Almere Haven die vandaag 60 jaar getrouwd zijn.
Geweldig kwieke mensen, die nog met beide benen in de maatschappij staan. Ze doen aan volksdansen, stijldansen en mijnheer van Been maakt allerlei houten figuren, van zwanen tot giraffes, maar ook meer kunstzinnige uitingen. Ik probeer altijd de bruidsparen zelf te bezoeken, omdat het mij ook veel oplevert. Ik hoor altijd wat er bij de mensen leeft en natuurlijk zijn dikwijls ook de kinderen en kleinkinderen aanwezig.
Soms merk je dat mensen je boodschappen mee willen geven. Vandaag werd me tussen de regels door nog even gemeld dat het bruidspaar niet blij was met de sluiting van hun buurthuis een paar jaar geleden. Soms gaat het heel expliciet en willen mensen graag uitleg over beleidsbeslissingen. Prima zou ik zeggen. Ik merk overigens wel dat we een grote stad worden. Inmiddels moeten af en toe ook de loco-burgemeesters bezoekjes afleggen, zoveel 60 of meer jarige huwelijken hebben we al. Maar ook zij horen al die interessante wijkberichten graag. Tenslotte denk ik soms wel: ik hoop dat ik ook op die manier oud mag worden.
Geweldig kwieke mensen, die nog met beide benen in de maatschappij staan. Ze doen aan volksdansen, stijldansen en mijnheer van Been maakt allerlei houten figuren, van zwanen tot giraffes, maar ook meer kunstzinnige uitingen. Ik probeer altijd de bruidsparen zelf te bezoeken, omdat het mij ook veel oplevert. Ik hoor altijd wat er bij de mensen leeft en natuurlijk zijn dikwijls ook de kinderen en kleinkinderen aanwezig.
Soms merk je dat mensen je boodschappen mee willen geven. Vandaag werd me tussen de regels door nog even gemeld dat het bruidspaar niet blij was met de sluiting van hun buurthuis een paar jaar geleden. Soms gaat het heel expliciet en willen mensen graag uitleg over beleidsbeslissingen. Prima zou ik zeggen. Ik merk overigens wel dat we een grote stad worden. Inmiddels moeten af en toe ook de loco-burgemeesters bezoekjes afleggen, zoveel 60 of meer jarige huwelijken hebben we al. Maar ook zij horen al die interessante wijkberichten graag. Tenslotte denk ik soms wel: ik hoop dat ik ook op die manier oud mag worden.
maandag 17 maart 2008
Maandag 17 maart 2008: Zakenvrouw
Ik ben voorzitter van de jury die de zakenvrouw van het jaar kiest. Deze jury bestaat uit Corine Wortman, lid van het Europees Parlement voor het CDA, Bernard Wientjes de voorzitter van VNO-NCW, Loek Hermans voorzitter MKB Nederland en ikzelf. Daarnaast is Willem Kool, hoofdredacteur van het Stan Huygens journaal in de Telegraaf adviseur van de jury.
Ieder jaar is het weer spannend of een goede kandidaat gevonden kan worden. Het was dit jaar ook allemaal weer erg laat voor er serieuze kandidaten op tafel kwamen, maar uiteindelijk waren er 58 inzendingen, waarvan 13 echt serieus en bleven er naar de mening van de jury 4 echt benoembare kandidaten over. Het moet altijd gaan over vrouwen die eindverantwoordelijkheid dragen en liefst ook eigenaar of mede eigenaar zijn van het bedrijf. Bovendien moet het bedrijf en groeien en stabiel zijn. Nog nooit is een bedrijf van een zakenvrouw van het jaar, en de prijs bestaat al 27 jaar, failliet gegaan. Dat willen we graag zo houden.
Er zijn andere prijzen voor bedrijven waar het krijgen van de prijs bijna een garantie voor faillissement is. Dit jaar heeft de jury gekozen voor Francine Houben, directeur eigenaar van Mecanoo, een inmiddels wereldwijd opererend architectenbureau. Francine was stomverbaasd dat ze ook als zakenvrouw beschouwd wordt, terwijl ze zichzelf eigenlijk meer als kunstenaar beschouwt. Ik denk juist dat haar kracht is dat ze ondernemerschap en creativiteit combineert. Ze is absoluut het gezicht van het bedrijf en weet de zaken zo te organiseren dat het bedrijf groeit en ze toch haar creatieve ei kwijt kan. Ik ben er dan ook reuze trots op dat we zo'n kei hebben kunnen vinden.
Ieder jaar is het weer spannend of een goede kandidaat gevonden kan worden. Het was dit jaar ook allemaal weer erg laat voor er serieuze kandidaten op tafel kwamen, maar uiteindelijk waren er 58 inzendingen, waarvan 13 echt serieus en bleven er naar de mening van de jury 4 echt benoembare kandidaten over. Het moet altijd gaan over vrouwen die eindverantwoordelijkheid dragen en liefst ook eigenaar of mede eigenaar zijn van het bedrijf. Bovendien moet het bedrijf en groeien en stabiel zijn. Nog nooit is een bedrijf van een zakenvrouw van het jaar, en de prijs bestaat al 27 jaar, failliet gegaan. Dat willen we graag zo houden.
Er zijn andere prijzen voor bedrijven waar het krijgen van de prijs bijna een garantie voor faillissement is. Dit jaar heeft de jury gekozen voor Francine Houben, directeur eigenaar van Mecanoo, een inmiddels wereldwijd opererend architectenbureau. Francine was stomverbaasd dat ze ook als zakenvrouw beschouwd wordt, terwijl ze zichzelf eigenlijk meer als kunstenaar beschouwt. Ik denk juist dat haar kracht is dat ze ondernemerschap en creativiteit combineert. Ze is absoluut het gezicht van het bedrijf en weet de zaken zo te organiseren dat het bedrijf groeit en ze toch haar creatieve ei kwijt kan. Ik ben er dan ook reuze trots op dat we zo'n kei hebben kunnen vinden.
Abonneren op:
Posts (Atom)
