Een droom gerealiseerd

Iedereen heeft weleens een droom. Als ik de loterij win, dan… Of als ik eens tijd overheb, dan… Maar hoeveel mensen realiseren ook daadwerkelijk hun droom? Mevrouw Groosman droomde van een inloophuis voor mensen met een chronische ziekte, zoals bijvoorbeeld kanker. Als therapeute zag zij dat deze patiënten behoefte hadden aan een speciale voorziening, laagdrempelig, met kennis van zaken en met een breed aanbod van hulp. Ze schreef een bedrijfsplan en stelde het bestuur van stichting Parkhuys samen. Ik schrijf dit even in een paar woorden op, maar dit was een proces van jaren. Net als de zoektocht naar een geschikt pand. In 2006 mocht ik het Roparun Parkhuys officieel openen. Het Parkhuys is vanuit het veld ontstaan, zonder geformaliseerde steun of financiering van bovenaf. Vandaag de dag biedt het Parkhuys een zeer breed aanbod aan hulp, begeleiding, therapie, informatie en contact met lotgenoten. Hiermee voegt het Parkhuys, in mijn ogen, een belangrijke schakel toe aan de zorgketen. Een schakel die de totale keten versterkt, want je kunt geestelijk en lichamelijk ‘genezen’ niet los van elkaar zien. En soms is er geen sprake van genezen, maar van verwerken en het een plaats geven. Ook dan is het Parkhuys ontzettend belangrijk. Vandaag neemt mevrouw Groosman afscheid van ‘haar’ Parkhuys. Haar droom is gerealiseerd. En met het realiseren van haar droom heeft ze jaarlijks veel mensen met een chronische ziekte en hun families geholpen. Als dank voor haar jarenlange inzet, harde werken en volharding heb ik mevrouw Groosman een leuke verrassing. Ik hoop nog veel mensen met dromen te ontmoeten.